Cansu Demirciye Siirler

Binmiş te salına salına kürek çekiyor aşk sandalında
Saçlarına kızıl güneş ışığı düşmüş bir kızın, gün batımında
Dilinde bir aşk şarkısı cilveli cilveli mırıldanıyor
Sanki beyaz atlı prensini arıyor, kav rengi denizin ortasında
Yaklaştım yanına, aman Tanrı’m, o ne endam o ne gülüş
Gözlerinde masum bir parıltı, gamzesine cemre düşmüş
Biraz utangaç, biraz mağrur, gözlerime bakmaya çekiniyor
Kızıl saçlarının arasında beyaz bir gül, o ne işveli süzülüş
Dedim ki; “Ey kızıl saçlı, ürkek bakışlı, cesur kız! ...
Ne yaparsın tek başına, dalgaların arasında, yapayalnız?
Dikkat et, emi? ! yutar seni, bu dalgalar çok insafsız! ..”
Dedi ki; “Dokunamaz saçımın bir tek teline hiç kimse,
Çünkü yıllardır beklediğim beyaz atlı prensim benimle…
” Kimdi beyaz atlı prensi, kızıl saçlı kızın, sizce? …